Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Υφυπουργος μονο στα χερια!

Ο κ. Ιωάννης Μουρμούρας – καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του πανεπιστημίου Μακεδονίας, οικονομικός σύμβουλος του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά- είναι από ένα από τα νέα, σχεδόν άγνωστα στο ευρύ κοινό, πρόσωπα που ανέλαβαν ευθύνες στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Ο καθηγητής κ. Μουρμούρας αμέσως μετά την ορκωμοσία του ως υφυπουργός Οικονομικών- υποδειχθείς από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας- και στο καταμερισμό αρμοδιοτήτων ανάμεσα σε εκείνον και το επιτελείο του «παλιού» κ. Ευάγγελου Βενιζέλου κατέληξε να έχει στην αποκλειστική του ευθύνη το τομέα της Δημόσιας Περιουσίας. Σπουδαίο πόστο με την πρώτη ματιά. Αλλά, τα πράγματα δεν είναι ποτέ έτσι όπως παρουσιάζονται… Ας πούμε την ιστορία από την αρχή της. Στις 12 Νοεμβρίου σε μια ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών διαβάζουμε τα εξής: «Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος είχε σήμερα συνεργασία με τον νέο Υφυπουργό Οικονομικών καθηγητή κ. Γιάννη Μουρμούρα, στον οποίο πρότεινε να αναλάβει τις αρμοδιότητες της νεοσυσταθείσας Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας. Ο κ. Μουρμούρας αποδέχθηκε με ευχαρίστηση την πρόταση». ‘Ετσι τουλάχιστον «έλεγε» η ανακοίνωση… Πάντως, η προαναφερόμενη Γενική Γραμματεία παραμένει ακέφαλη εδώ και μήνες –ο σχετικός νόμος για την συγκρότηση της δημοσιεύθηκε στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης της 18ης Μαΐου 2011- αν και η σημασία της, σύμφωνα με τις εξαγγελίες του αμετακίνητου από τις θέσεις του οικονομικού επιτελείου, στα δρώμενα του Ταμείου Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας ήταν αυτονόητη και προφανής. Μάλιστα, ο νόμος που προέβλεπε την συγκρότηση της ανέφερε και τα εξής: «Η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας εποπτεύει, συντονίζει και ελέγχει την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής από τις συναρμόδιες υπηρεσίες και νομικά πρόσωπα για τη διοίκηση, διαχείριση, αξιοποίηση και προστασία της δημόσιας περιουσίας, της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, καθώς και της κοινωφελούς περιουσίας και κατευθύνει, παρακολουθεί, συντονίζει και ελέγχει τη λειτουργία και το έργο των υπηρεσιών και των συλλογικών οργάνων και επιτροπών, που υπάγονται σε αυτήν, με σκοπό την καλύτερη διαχείριση και αξιοποίηση της δημόσιας και κοινωφελούς περιουσίας». Με λίγα λόγια, ο νόμος δημιουργεί ένα υπερόργανο για τις ιδιοκτησίες του δημοσίου… Η ζωή –η αν προτιμάτε η σκληρή πραγματικότητα της κυβερνητικής διαχείρισης και των λογης λογης σκοπιμοτήτων- για άλλα προστάζει… Η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας όχι μόνο έμεινε ακέφαλη αλλά και άνευ περιεχομένου! Και ας μην έφτανε αυτό λίγο πριν την έλευση του νέου υφυπουργού Οικονομικών ένα σύνολο περιουσιακών στοιχείων που περιλαμβάνει εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτησίες σε ακίνητα ανεκτίμητης –εν πολλοίς- αξίας μεταφέρθηκε άρον άρον στο Ταμείο Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας. Πιο συγκεκριμένα, το Ταμείο –που η τρικομματική σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου του θυμίζει την κυβέρνηση Παπαδήμου- απέκτησε στις 27 Οκτωβρίου 2011 τα δικαιώματα ψήφου που κατείχε το Δημόσιο πάνω στο 100 % των μετοχών της εταιρείας Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε (ΕΤΑ Α.Ε). Η τελευταία – κάτοχος ενός ιδιότυπου χαρτοφυλακίου δικαιωμάτων υπό διαχείριση, το οποίο περιέχει 379 περιουσιακά στοιχεία που καλύπτουν συνολική επιφάνεια 70.000 στρ. ανά την Ελλάδα- έχει απορροφήσει την εταιρεία Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε, ενώ σε αυτήν θα ενσωματωθεί και η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου Α.Ε (ΚΕΔ Α.Ε) αν υλοποιηθεί το πρόγραμμα συγχωνεύσεων και καταργήσεων ΔΕΚΟ που είχε εξαγγείλει και προωθούσε –μάλλον στα λόγια- η κυβέρνηση Παπανδρέου. Μα, είναι κάτι κακό και πολύ περισσότερο παράνομο θα αναρωτηθεί κάποιος από την έστω και εσπευσμένη μεταφορά της ΕΤΑ στο Ταμείο Αξιοποίησης; Προφανώς, όχι! Ούτε παράνομο είναι, ούτε πολύ περισσότερο μια κακή επιλογή. Άλλο είναι το θέμα και άλλα τα ερωτηματικά και οι σκοπιμότητες που την συνοδεύουν. Για παράδειγμα, μέχρι τώρα όποιο περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου περνούσε στον έλεγχο του Ταμείου ήταν για να πάρει «ίσια» το δρόμο της πώλησης –κάτι το οποίο δεν πρέπει λογικά να ισχύει για την ΕΤΑ Α.Ε και τις μετοχές της. Αρα, έχουμε μια αλλαγή κατεύθυνσης και προτεραιοτήτων και πιθανότατα μια καταλυτική στροφή στην πολιτική και την στρατηγική της; Αν ισχύει κάτι τέτοιο γιατί το υπουργείο Οικονομικών δεν προχωρά ταχύτατα στην συγχώνευση των 3 γενικών και ειδικών γραμματειών – της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας και των Ειδικών Γραμματειών ΔΕΚΟ και Αποκρατικοποιήσεων έτσι ώστε να διευκολυνθεί το όλο έργο, να περιορισθεί η γραφειοκρατία και οι αγκυλώσεις αλλά και οι προσωπικές ατζέντες και κυρίως να εξοικονομηθούν πόροι! Η τρόικα και οι εκπρόσωποι της γνωρίζουν από πρώτο χέρι την κατάσταση και έχουν διατυπώσει την άποψη τους για το τι μέλλει γενέσθαι. Από ότι φαίνεται θα επανέλθουν και αυτήν την φορά δεν θα διστάσουν να γίνουν δυσάρεστοι! Με άλλα λόγια, το οικονομικό επιτελείο και πιο συγκεκριμένα, ο αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος χρειάζεται να αποφασίσουν με σαφή και καθαρό τρόπο –και όχι με αποσπασματικές ενέργειες- για τον νέο ρόλο του Ταμείου Αξιοποίησης. Ιδιαίτερα, μετά και την άρον άρον επίσπευση της μεταφοράς περιουσιακών στοιχείων από το δημόσιο χαρτοφυλάκιο (όπως μετοχές 5 εισηγμένων εταιρειών – ΟΠΑΠ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΟΛΠ, ΟΛΘ-, δικαιώματα ψήφου και εκμετάλλευσης –κρατικά λαχεία, κρατικοί περιφερειακοί αερολιμένες, περιφερειακά λιμάνια, Εγνατία Οδός Α.Ε., ΕΤΑ Α.Ε, ΕΛΤΑ Α.Ε κ.α- καθώς και δικαιώματα συμβάσεων παραχώρησης -όπως υφιστάμενοι και νέοι αυτοκινητόδρομοι. Με τα σημερινά δεδομένα, ο υφυπουργός Οικονομικών καθηγητής κ. Ιωάννης Μουρμούρας θα διαπιστώσει ότι «το πουκάμισο είναι αδειανό» καθώς οι αρμοδιότητες του θα είναι στον αέρα… και ο ίδιος άνευ ουσιώδους αντικειμένου! Με τούτα και με εκείνα, η αγορά και κυρίως όσοι εκ των εκπροσώπων της έχουν άμεση σχέση με τα τεκταινόμενα στο Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας έχουν αποφανθεί για την σκοπιμότητα της μεταφοράς εξπρές περιουσιακών στοιχείων και ιδιαίτερα, της ΕΤΑ Α.Ε. «Εξασφάλιση ελέγχου από την πλευρά του Ταμείου», είναι η κυρίαρχη απάντηση… Σε 15 χρόνια επεκτείνεται η διάρκεια της σύμβασης εκμετάλλευσης των κρατικών λαχείων από 12 χρόνια όπως είχε ορισθεί για πρώτη φορά τον περασμένο Σεπτέμβριο. Οι λόγοι που υποχρέωσαν την κυβέρνηση Παπανδρέου στις 27 Οκτωβρίου 2011 να παρατείνει το χρόνο της σύμβασης δεν ανακοινώθηκαν επισήμως αν και η επιλογή αυτή έχει συνέπειες και στο τίμημα αλλά και στο ανταγωνισμό που θα αναπτυχθεί.
Κωστας Τσαουσης - [Δημοσιευθηκε στην εφημεριδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ την Κυριακη 20 Νοεμβριου 2011]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου